答孙休兼简清凉和上人二首之二

渭北人游楚水东，论诗说旧偶从容。wèi bĕi rén yóu chŭ shuĭ dōng，lùn shī shuō jiù ŏu cóng róng。

乡关此日几多远，春酒与愁相胜浓。xiāng guān cĭ rì jĭ duō yuăn，chūn jiŭ yŭ chóu xiāng shèng nóng。

且免牛衣愧妻子，莫将羊酪诧吾侬。qiĕ miăn niú yī kuì qī zĭ，mò jiāng yáng [lào,luò] chà wú nóng。

哀王孙赖弥天释，肯学扬州饭後钟。āi wáng sūn lài mí tiān shì，kĕn xué yáng zhōu fàn hòu zhōng。