滂沱

五月，味道极淡。wŭ yuè，wèi dào jí dàn。

水漫过海岸，一直蓝一直蓝天空近了。shuĭ màn guò hăi àn，yī zhí lán yī zhí lán tiān kōng jìn le。

向上的方向丢失他开始哭雨水一场一场，停不下来整个五月只剩下草莓，他唯一的记忆，举着叶子穿不过雨水她是这样水果味道的女子。xiàng shàng de fāng xiàng diū shī tā kāi shĭ kū yŭ shuĭ yī chăng yī chăng，tíng bù xià lái zhĕng gè wŭ yuè zhĭ shèng xià căo méi，tā wéi yī de jì yì，jŭ zhe yè zĭ chuān bù guò yŭ shuĭ tā shì zhè yàng shuĭ guŏ wèi dào de nǚ zĭ。

红了，更红了拨开叶子，耀眼hóng le，gèng hóng le bō kāi yè zĭ，yào yăn